Bir süredir uğraştığımız GAS işleri için test case yazmaya başladık dün. Tam alıştım aman yazıyorum derken yayın saati geldi çattı.
İtiraf saçmalamacası tarzında, adına yakışır saçma bir yayın yaptık 17:30 ve 18:00 arasında. Bu yayın canımı sıkmaya başlamak için bir vesile oldu. Bitirince gideyim de şu kaselere devam edeyim hevesiyle yukarı çıktım ama daha bir tane bile yazamadan öteki yayının (kpss) telaşı başladı.
Uyarı üzerine pdf şeklindeki soruları kesip biçip png şekilnde resim dosyasına çevirmeye başladım. Aksilikler orada da devam etti ve kısa bir işi bu yüzden biraz uzatmış bulundum. Neyse o bitince daha yoğun bir telaş başladı ki neler olduğunu tam hatırlamıyorum... ve yayına başladık.
Aksaklıklar devam ediyor, mikrofon bozuluyor, chat'e abazalar takılmaya başlıyor, derken gerginlik bitmek bilmiyor.
Mikrofon için yine yayının çoğu kısmında bize (bana ve barış'a) yardım eden doğan'a buran teşekkür ederim.
Abaza konusuna gelince, rumuzu "AHMET" olan (evet, bu da benim bahtsızlığım) bir varlık, ders anlatımı sırasında gördüğü bütün bayan rumuzlu kişilere yorulmadan üşenmeden sulandı, "emine nereden?", "arzu facebok var mı", "selma sen hangi bölümdensin"... aklımda kalanlardan sadece birkaçı. Kusura bakmayın da içimden geldi, içimde kalmasın: "Ulan ne biçim insansın sen ya!!!"
Hoca da bir yandan isyanlarda, "bu ne biçim yayın, olmuyor böyle ama" filan demeye başladı, bir o kalmıştı zaten bunu demeyen. Kendimi az daha atılgan hissetsem "sen işini düzgün yap, 90 dakikanın 45ini chatbox'ı okuyarak geçirme..." diyecektim ona da.
Neyse, çok uzattım, benim adıma tatsız bir gündü, 23:30'da kendimi eve atabildim, ayaklarım ölü, gerginliğim tam tükenmemiş halde. İyi geceler bana...
Hayırlı işler...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder